Projekt gimnazjalny

„Jak rozpromienić serca samotnych”

 

Temat projektu: „Jak rozpromienić serca samotnych?”

Imię i nazwisko nauczyciela opiekuna: Zofia Magdalena Cieślewicz

 

Cele projektu:

-        Uwrażliwienie uczniów na potrzeby osób samotnych, rozwijanie inteligencji emocjonalnej i empatii względem osób w podeszłym wieku

-       Kształtowanie umiejętności dostrzegania w środowisku lokalnym osób samotnych, towarzyszenia im w codziennych pracach i niesienia pomocy w przy realizacji obowiązków domowych poprzez wykonywanie prostych prac porządkowych, robieniu zakupów, czytaniu prasy itp.

 

Wdrażanie realizacji projektu: 

-       Cykliczne odwiedziny osób samotnych, rozmowy z nimi, pomoc w pracach domowych,

-       Przygotowanie i rozniesienie paczek Mikołajowych do osób samotnych, w podeszłym wieku,

-       Organizacja zbiórki żywności na rzecz osób samotnych ze środowiska lokalnego,

-       Przygotowanie paczek żywnościowych na święta Bożego Narodzenia dla osób samotnych objętych projektem,

-       Wspólne kolędowanie z osobami samotnymi w ich domach,

-       Zorganizowanie na szkolnym korytarzu wystawy pt. „Samotni żyją pośród nas”,

-       Uwrażliwienie społeczności szkolnej do niesienia pomocy samotnym,

-       Zamieszczenie informacji na temat zrealizowanego projektu na stronie internetowej szkoły,

 

Uczestnicy projektu:

·        Monika Basiaga

·         Agnieszka Cieślewicz

·         Aleksandra Jankowsa

·         Urszula Kościsz

·         Aleksandra Kulig

·         Katarzyna Nakielska

·         Katarzyna Opoka

·         Anna Pawlik

 

Od listopada osiem Wolontariuszek z klasy IIa gimnazjum pod opieką  pani Zofii Magdaleny Cieślewicz bierze udział w projekcie „Jak rozpromienić serca samotnych”. Odwiedzają one osoby starsze, samotne, które potrzebują  spotkania z innymi. W zależności od aktualnych potrzeb pomagają w sprzątaniu, robieniu zakupów, pracach na podwórku lub zwyczajnie przychodzą porozmawiać.

Odwiedziny samotnych mają miejsce w każdą sobotę, Wolontariuszki udają się po dwie do wyznaczonych osób. Kilkakrotnie jednak zebrały się razem i całą grupą odwiedzały starszych. Tak było na przykład na początku projektu, kiedy chciały poznać wszystkich samotnych oraz w okresie mikołajowym i bożonarodzeniowym, gdy mogły obdarować swoich podopiecznym paczkami przygotowanymi przez Wolontariat oraz umilić im czas śpiewem i kolędowaniem. Radość wspólnego śpiewania piosenek o św. Mikołaju oraz kolęd sprawiała, że bardziej można było poczuć klimat świąt. 

Uczennice biorące udział w projekcie starają się wkładać w jego realizację całe swoje serce. Wymaga to od nich pewnych wyrzeczeń i poświęcenia. To wszystko jest jednak wynagrodzone uśmiechem i miłym słowem, które otrzymują od ludzi samotnych. Starsze osoby przyzwyczajają się do gimnazjalistek i zawsze czekają na ich przyjście. Wizyty w ich domach są przyjemne zarówno dla odwiedzanych jak i dla odwiedzających. Każdy może ofiarować coś z siebie, usłyszeć lub opowiedzieć ciekawą historię, dowiedzieć się ciekawych informacji, wspólnie spędzić miło czas. Uczennice realizujące ten projekt, mimo iż teoretycznie po trzech miesiącach został on zakończony nadal chcą spędzać swój wolny czas z osobami samotnymi, mają bowiem świadomość tego, że to co robią jest ważne i piękne, że to kształtuje ich osobowość. Ponadto ich zaangażowanie zostaje docenione i nagrodzone radością i wdzięcznością osób samotnych. I to jest największa satysfakcja. Zatem warto podarować komuś serce…   wnosząc radość w jego życie.

 

Zofia Magdalena Cieślewicz